این هفته که رفتم دانشگاه دیدم اسکیسم را در کنار چند کار دیگر به عنوان نمایندگان مسابقه اسکیس چند ماه قبل در نمایشگاهی که به مناسبت روز معمار برگزار شده بود ارائه کرده اند. دلم تنگ شد برای روز اسکیس. خوبی این مسابقات این است که هدف تو فقط اسکیس می شود و کار تو زیر مجموعه ای نمی شود از هزار آیتم دیگر (خروجی های مکس، نقشه های cad و ...) برای بیان یک پروژه معماری. اسکیس خودش می ماند با خودش. منفرد می ایستد و تو مجبوری برای شناخت پروژه فقط به همان رجوع کنی و هیچ تکنیک دیگری ذهن تورا مغشوش نمی کند. پس مهارت باید در همین یک صفحه خلاصه شود. این مطلق گرایی و خود محوری ، بافته شده در روح اسکیس است و هروقت بر هم بخورد از جلوه گری آن کم می شود و تنها گوشه ای می نشیند و کز می کند.۱۳۸۸ اردیبهشت ۸, سه‌شنبه
اگر فقط اسکیس باشد
این هفته که رفتم دانشگاه دیدم اسکیسم را در کنار چند کار دیگر به عنوان نمایندگان مسابقه اسکیس چند ماه قبل در نمایشگاهی که به مناسبت روز معمار برگزار شده بود ارائه کرده اند. دلم تنگ شد برای روز اسکیس. خوبی این مسابقات این است که هدف تو فقط اسکیس می شود و کار تو زیر مجموعه ای نمی شود از هزار آیتم دیگر (خروجی های مکس، نقشه های cad و ...) برای بیان یک پروژه معماری. اسکیس خودش می ماند با خودش. منفرد می ایستد و تو مجبوری برای شناخت پروژه فقط به همان رجوع کنی و هیچ تکنیک دیگری ذهن تورا مغشوش نمی کند. پس مهارت باید در همین یک صفحه خلاصه شود. این مطلق گرایی و خود محوری ، بافته شده در روح اسکیس است و هروقت بر هم بخورد از جلوه گری آن کم می شود و تنها گوشه ای می نشیند و کز می کند.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
۴ نظر:
عاشق رها بودن اسکیس هستم ...
عاشقی بد دردیه...البته ما که زیاد درد نکشیدیم!
ژنده پوشی که کنار خیابان نشسته، اگر منفرد باشد... لباس ِ گران ِ روشنفکرانه باشد اگر زیرمجموعه باشد که بر تن ِ آدم ِ مهم ببینی و گرم صحبت شوی و وقتی ملاقات تمام شد یاد ژنده پوش بیفتی نه پیش از آن.
سلام دوستم
ممنون که به آتلیه معماران سر زدی و لینک دادی.
من هم کار شما رو تو دانشگاه آزاد دیدم.
همون روزی که دکتر دیبا سخنرانی داشتن.
خیلی خوب شده بود.
برات بهترین هارو آرزو می کنم.
ارسال یک نظر