فقط سکوت بود . . .

چیزی به جز سکوت نبود

در پس هر کلمه‌ی ربوده شده

راه در سنگ ها جان می سپرد

در میان دیوارهای فرو ریخته

ولی واپسین شاعر 

گوش به دریا سپرده بود

و هنوز هم در صدد بود

پرنده‌ی به چنگ نیامدنی کلام را بگیرد.

"کلام را برای شاعران بگذارید"    ژان روسلو  (ترجمه قاسم صنعوی)